Mientje Mauw

Wanneer zeurt iemand en wanneer lucht iemand zijn hart? Best lastig om dat te bepalen, toch? Als je een beetje nuchter van aard bent is het moeilijk die grens te vinden. Neem nou mezelf. Liever heb ik het niet over wat me dwars zit, alleen jullie val ik lastig met mijn altijd aanwezige hersenspinsels. Ik ben de typische persoon die altijd: "Ja goed!" antwoord als mensen vragen hoe het met me gaat.

Sterker nog, als ik zelf de vraag aan een ander stel ga ik er van uit dat die hetzelfde doet. Doet ie dat niet bedenk ik me vrijwel synchroon met het antwoord "Had ik maar niks gevraagd.." Misschien niet mijn mooiste eigenschap maar wel de waarheid. En de ergste categorie vind ik de mensen die op de meest zeurderige toon "Wel goed.." prevelen. Dan heb je me pas echt op de kast.

Maar is dat wel fair? Als ik nu mezelf weer als voorbeeld neem. Ik ben ziek. "Praat erover!" zeggen mensen dan. "Je moet het gewoon delen hoor, wat het met je doet!" Maar stel dan dat je mij drie keer ziet, en dat ik alle drie de keren vertel over hoe ziek ik die week weer ben geweest. En dan ook het hele verhaal, niet de gekuiste versie. Wat denk je dan als ik de vierde keer bel om af te spreken? Eerlijk? Precies..

Dus.. Als ik er niet over praat wordt ik aangespoord te praten. Maar als ik er wel steeds over praat word ik het meisje dat "toch wel altijd iets heeft, hè" Maar mensen denken er dan niet aan dat dat wel de waarheid is. Ziek ben ik altijd, daar sta ik mee op en ga ik mee naar bed. Dus als je dan echt wil weten hoe het gaat... Ja kijk, dat werkt dus niet. Hetzelfde verhaal met zwanger worden. Praat je er niet over dan zeggen mensen: "Wel delen hoor!" Praat je er wel over dan zeggen mensen: "Ben je er niet teveel mee bezig..?"

Oftewel, de meeste mensen horen liever positieve dingen dan negatieve. En ik hoor bij die grote groep mensen. Terwijl dat juist ik beter zou moeten weten. Maar weet je wat het is, aan mensen die negatief zijn kun je je niet optrekken. Van positieve mensen wordt je blij. Dat gezelschap sterkt je, daar houdt je een goed gevoel aan over als je weer thuis bent. Uiteindelijk draait het dus om de juiste balans. En daarvoor zul je nou eenmaal regelmatig moeten liegen. Zeggen dat het goed gaat terwijl dat niet zo is. En let maar op, dan voel je je zomaar opeens écht beter.