Stomme wijven

Vriendin A heeft een vriendje. Ze hebben veel ruzie en het loopt niet, mede doordat ze allebei koppig zijn en maar moeilijk kunnen delen in een relatie. Na de zoveelste ruzie barst de bom en is het voor de zoveelste keer einde verhaal. Vriendje flipt en zegt nogal kwetsende dingen tegen vriendin A. Die op haar beurt weer alles in geuren in kleuren aan ons vertelt. Want ja, ze moet het toch even kwijt.

Een maand later. A komt melden dat het weer goed is met vriendje, en of we zondag met zijn viertjes iets leuks zullen gaan doen. ‘Ja‘, zegt Millaman tegen mij als ik ophang, ‘maar ik ben echt niet vergeten wat hij allemaal tegen haar heeft gezegd, heb daar echt geen zin in hoor.' En dan gaat het mis.

Want ik als vrouw zijnde heb weer de nare eigenschap alles met vriendin A te delen. Dus ook deze opmerking. Vriendin A voelt zich niet begrepen en vind zichzelf een volwassen vrouw die haar eigen keuzes mag maken. En terecht. Het oordeel van Millaman daar zit ze niet op te wachten. Ze komt nog langs om er met Millaman over te kletsen, maar die is niet thuis.

Ondertussen probeer ik de boel te sussen. Maar natuurlijk met teveel woorden, die allemaal weer de verkeerde lading hebben. Ondertussen wordt Millaman een beetje moe van ons gezeur en heeft er helemaal geen zin meer in. Hoezo heeft hij zoveel problemen met vriendje van A? Hij had dat wel gezegd ja, maar dat het nou zo'n probleem is. Hij moest alleen weer even aan het idee wennen. Jullie stomme wijven moeten niet zoveel kletsen. Inderdaad, wij stomme wijven.. Stomme ik! Heb ik weer eens van een mug olifant gemaakt. En maak dat maar weer eens goed... Wat een gezeik met ons!